Jak narodził się jazz?

zespół jazzowy czarno biały obrazek
Jako gatunek muzyczny jazz narodził się na początku XX wieku, najprawdopodobniej ok. 1920 roku w Stanach Zjednoczonych | fot.: stock.adobe.com

Jazz to muzyka rozrywkowa, która w wielu środowiskach stała się synonimem wolności. Kto ją zrozumie, to na pewno pokocha jej specyficzne brzmienie, które na zawsze pozostanie w jego sercu i uszach. Ten rodzaj muzyki, biorąc pod uwagę jego wielość gatunków ma chyba najszerszy zasięg. I choć dla wielu wydaje się muzyką niedostępną, to tak naprawdę wnika ona we wnętrze człowieka i potrafi wydobyć z niego ukryte piękno!

 Jazz – jak tak to się zaczęło?

Jako gatunek muzyczny jazz narodził się na początku XX wieku, najprawdopodobniej ok. 1920 roku w Stanach Zjednoczonych. Jednak już przed tą datą jego śladów można szukać w pieśniach śpiewanych przez niewolników, balladach białych osadników, a także w pieśniach kościelnych. W latach 20-tych XX wieku, w południowych stanach USA, np. w Nowym Orleanie. Wtedy to w środowisku czarnoskórych muzyków powstały pierwsze zespoły grające jazz klasyczny w wersji anglojęzycznej. W tym okresie pojawiła się również nazwa dla tego gatunku muzycznego, który łączył elementy bluesa i muzyki europejskiej – jazz, oznacza hałas i zgiełk. W Polsce jazz pojawił się po zakończeniu I wojny światowej, a do Europy jego pierwsze dźwięki dotarły ok roku 1917.

Warto przeczytać!  Kultura nie zapada w zimowy sen!

Muzyka wielu gatunków

Jazz to rodzaj muzyki, który łączy w sobie kilka gatunków od muzyki artystycznej, poprzez rozrywkową, aż po dźwięki wywodzące się z muzyki ludowej. Wszystko to sprawia, że jest niepowtarzalny, a to, co go charakteryzuje to nierówny rytm i duża dowolność impresaryjna co sprawia, że tego stylu muzycznego nie sposób z niczym porównać.


Rozwój jazzu dzieli się na trzy podstawowe okresy:

  1. etap jazz tradycyjny – do roku 1930, obejmował on dixieland, jazz nowoorleański oraz ragtime. Słynni przedstawiciele tego okresu to m.in. L.Amstrong, czy B. Bolden.
  2. etap swingu– to lata 1934–47, w tym czasie dominowały duże zespoły jazzowe, w których zrezygnowano całkowicie z instrumentów smyczkowych. Wyróżniał tą epokę bardzo charakterystyczny styl fortepianowy boogie – woogie.
  3. etap – jazz nowoczesny, który rozwinął się po II wojnie światowej. Można w nim wyróżnić trzy style: be bop, cool jazz oraz hard bop. Ten typ muzyki grały przede wszystkim małe zespoły, które wykorzystywały dużą różnorodność instrumentów.
Warto przeczytać!  Z cyklu muzyczne legendy wiecznie żywe: Nirvana

Nie brakowało również prób łączenia jazzu z muzyka klasyczna. Z niego to wywodzą się popularne gatunki muzyczne, takie jak pop, rock, czy punk.

Jazz w polskiej przestrzeni muzycznej

W Polsce popularność jazzu wzrosła po roku 1956, kiedy to powstało Polskie Stowarzyszenie Jazzowe. Natomiast pierwszy międzynarodowy festiwal jazzowy miał nad Wisłą miejsce w 1958 roku – wtedy to rozpoczęła się Jazz Jamboree, który odkrył takie gwiazdy, jak Urszula Dudziak, czy Tomasz Stańko. Co roku gości on również gwiazdy jazzu z całego świata.

Do innych wydarzeń, które na stałe wpisały się w scenę muzyczną polskiego jazzu, należą: krakowski Jazz Juniors, LOTOS Jazz Festiwal, znany pod nazwą Bielska Zadymka jazzowa, wrocławski Jazztopad, czy tarnowski Jazz Contest.

Warto przeczytać!  Ukulele: magia gitary z Hawajów

Muzyka jazzowa to zbiór różnego rodzaju sprzeczności, który czyni ja wyjątkową. Nikt nie ma wątpliwości, że to jedno z najbardziej spektakularnych zjawisk w historii muzyki, które wbrew wielu malkontentów cały czas się rozwija, zdobywając nowych sympatyków na całym świecie.

PGR