Zespół lęku uogólnionego to jedno z częstszych zaburzeń psychicznych. Jego przyczyny są rozmaite, a samo schorzenie może wywierać niekorzystny wpływ na codzienność osoby, która się z nim zmaga. Dobrze byłoby więc dowiedzieć się, czym właściwie charakteryzuje się zespół lęku uogólnionego. Warto byłoby także mieć świadomość tego, w jaki sposób można skutecznie walczyć z tym zaburzeniem psychicznym.
Zespół lęku uogólnionego – przyczyny oraz objawy
Zespół lęku uogólnionego zalicza się do grupy tak zwanych zaburzeń lękowych. W odróżnieniu od lęku panicznego, schorzenie o którym mowa charakteryzuje się niemal ciągłą obecnością lęku, którego przyczynę tak naprawdę trudno uchwycić. Taki lęk nie pojawia się więc nagle i nie przybiera formy napadu. Często określa się go mianem “wolnopłynącego”. Osobom cierpiącym na ten rodzaj zaburzenia psychicznego mogą dokuczać takie objawy jak: ciągłe zamartwianie się, poczucie braku kontroli nad sprawami codziennymi, zawroty głowy, zaburzenia snu czy problemy gastryczne. Dosyć powszechne są również derealizacje oraz depresonalizacje. Diagnoza, wbrew pozorom nie jest łatwa do postawienia. Zespół lęku uogólnionego nierzadko przybiera bowiem postać somatyczną. Jeżeli chodzi o przyczyny tego schorzenia, można wymienić wśród nich niezdrowy tryb życia, brak higieny snu czy predyspozycje genetyczne. Z problemami lękowymi zdecydowanie częściej mierzą się osoby zmagające się z zaburzeniami osobowości, zwłaszcza unikającej czy borderline. Lęk o charakterze uogólnionym to jeden z częstszych powodów zgłaszania się do gabinetów psychiatrycznych. Bardzo często zdarza się, że zespół lęku uogólnionego towarzyszy innym schorzeniom, takim jak na przykład depresja.
W jaki sposób walczyć z zespołem lęku uogólnionego?
Walka z zespołem lęku uogólnionego jest jak najbardziej możliwa, chociaż niełatwa. Jeżeli podejrzewamy u siebie to schorzenie, warto udać się do lekarza psychiatry, który je potwierdzi bądź wykluczy. Jeżeli diagnoza zostanie potwierdzona, psychiatra może zdecydować o włączeniu farmakoterapii. Leki zaczynają jednak działać dopiero po kilku tygodniach codziennego ich przyjmowania. Wskazana jest więc cierpliwość. Czasami, czas oczekiwania na satysfakcjonujące rezultaty może być nieco dłuższy. Niekiedy konieczna może okazać się korekta dawki bądź zmiana leku. O wszelkich wątpliwościach dotyczących kuracji zawsze należy rozmawiać ze swoim lekarzem prowadzącym. Nie wolno jednak zapominać o tym, że podstawę leczenia zespołu lęku uogólnionego powinna stanowić psychoterapia. Najlepiej, jeżeli będzie ona prowadzona w nurcie poznawczo-behawioralnym. Czas trwania takiej terapii w dużym stopniu jest uzależniony od stopnia zaawansowania problemu. W trakcie sesji terapeutycznych, pacjent będzie uczył się zdrowych metod radzenia sobie z trudnymi emocjami. Pozna również przyczyny swoich doznań lękowych.
Zespół lęku uogólnionego może mieć wiele objawów oraz przyczyn. Walka z nim do łatwych nie należy, ale jest możliwa. Bardzo ważną rolę odgrywa psychoterapia, zwłaszcza ta prowadzona w nurcie poznawczo-behawioralnym. Wydaje się, że wsparciem dla pacjenta mogą być także leki. W wielu przypadkach ich zastosowanie jest naprawdę niezbędne. Na efekty kuracji trzeba cierpliwie poczekać od kilku tygodni do paru miesięcy.
AUN
